Mooi, die sneeuw. Vooral als je de eerste bent die je voeten in die knisperende, puur-witte substantie zet. Maar in de stad heb je daar weinig kans op. Overal voetstappen, naast elkaar, overlappend, of bovenop elkaar. De sneeuw is platgetrapt en besmeurd, elk knispertje is verdwenen.
Wat wonen er veel mensen in de stad! Dat weet ik natuurlijk wel, maar de sneeuw maakt het pas echt zichtbaar.
Alleen op het dakje van het schuurtje staan geen voetstappen. Wel vogelpootjes.
