Het is nog geen voorjaar, maar de vogels fluiten al zo hard, en de krokussen komen al boven de grond uit. De rozemarijn op mijn balkon begint zelfs te bloeien.
Daarom mag het: tulpen. In de keuken heb ik de bloemen geschikt tot ze op precies de juiste elegante manier over de rand van de witte vaas heen leunen. Simpele, knalrode tulpen, de meest passievolle bloem die ik ken.
Ondanks de milde temperatuur zijn de tulpen nog stijf opgerold, schijnbaar preuts in hun vuurrode jas. Maar straks, als ze zich eenmaal openen, is er geen houden meer aan. Dan laten ze zich zien, diva’s in net iets te blote dansjurken.